Lijnenspel. Kleuren. En licht. Dat is al bijna de essentie van een foto. Als je door lijnen en kleuren wordt getroffen en het licht is goed dan is de keus al snel gemaakt om je camera even te pakken.
Maar er is nog iets. Een factor die minder makkelijk in één woord te benoemen is. Iets wat de verbeelding op gang brengt? Een aanblik die vragen oproept? Iets van mystiek misschien? Ik had dat wel bij dit gebouw toen ik er langs reed. Er kwamen allerlei vragen in me op. Waarom is dit pand op het industrieterrein verlaten? Wat is hier vroeger gemaakt? Wie heeft ooit bedacht dat die deuren blauw geverfd moesten worden?
Eigenlijk zijn het geen hele indringende vragen. Als je je camera weer hebt opgeborgen, komen de vragen weer tot rust. Dat komt ook omdat het lijnenspel en de kleurenvreugde hun eigen bevrediging geven. Gewoon een leuke foto.